Tandartsen boter op het hoofd? 7 juni 2016
Naar aanleiding van de nogal vileine aanval van de tandarts op de mondhygiënist het volgende:
De mondhygiënist is een goed hoog opgeleide professional (HBO) die altijd prima met de tandarts heeft kunnen samenwerken. Een mondhygiënist heeft immers een 4 jarige HBO opleiding afgerond en doet verplicht aan bij- en nascholing, neemt deel aan "intercollegiaal overleg"-groepen en behaalt studie punten t.b.v. het kwaliteitsregister (KRM).
De tandarts kan hetzelfde werk van de mondhygiënist ook bij de assistent beleggen: de assistent behoeft geen diploma of certificaat te hebben voor de gedelegeerde werkzaamheden. Ook is het deelnemen aan studiegroepen of het volgen van bij- en nascholing niet verplicht.
Toch zetten tal van tandartsen deze onopgeleide hulpkrachten in. Als de tandarts zegt dat de assistent kan boren, dan mag dat. Als de tandarts zegt dat de assistent de beugel kan plaatsen, dan mag dat. Daar hoeft de desbetreffende assistent niet voor opgeleid te zijn. Daar hoeft zelfs geen assistenten diploma gehaald voor te worden. "Bekwaam maakt bevoegd".
In de afgelopen jaren is er een verschuiving van werk van de tandarts naar de assistenten. Waar de tandarts vroeger zelf aan de stoel zat, behandelen veel tandartsen twee of meer patiënten tegelijk. Grote delen van de behandeling worden uitgevoerd door assistenten, onder toezicht van de tandarts.
Bij de mondhygiënist is er wél een één op één relatie en behandelt de mondhygiënist de patiënten zelf. Door meer patiënten gelijktijdig te behandelen kan de tandarts meer omzet en winst draaien. Het inhuren van een 'dure' mondhygiënist, verwijzen naar een vrijgevestigde mondhygiënepraktijk of het inhuren van goedkopere onopgeleide assistenten is dan van grote invloed op de winst. En de tandarts heeft hierdoor minder tijd voor de patiënt.
De laatste 10 jaar wordt er al geboord door de mondhygiënist, er wordt verdoofd door de mondhygiënist en er worden röntgenfoto's gemaakt en geïnterpreteerd door de mondhygiënist. De mondhygiënist is hier voor opgeleid en daar is nooit een probleem over geweest, waarom nu wel?
De vrijgevestigde mondhygiënist moet bij elke patiënt toestemming vragen voor het geven van een verdoving aan de tandarts. De tandarts bepaalt dus of de patiënt een verdoving krijgt, en niet de patiënt zelf.
Officieel moet de tandarts van de patiënt zichzelf ervan overtuigen dat de desbetreffende mondhygiënist in staat is om veilig te verdoven. In de praktijk gebeurt dat nauwelijks.
Daarnaast mag de vrijgevestigde mondhygiënist zelf geen röntgenapparatuur bezitten en is zo afhankelijk van de welwillendheid van de tandarts om eventuele aanwezige röntgenfoto's te delen. Dit is lastig, veel heen en weer bellen en dan nog niets. Met als gevolg dat complexe behandelingen te vaak plaatsvinden zonder de broodnodige informatie die een röntgenfoto verschaft. In uitzonderlijke gevallen wordt er behandeld waar het geen zin meer heeft. Puur door gebrek aan informatie.
Dat er nu gesteigerd wordt door de tandarts heeft alles te maken met geld en de angst voor overheidsbemoeienis.
Men gaat er nu vanuit dat het repareren van een gaatje goedkoper zal zijn bij de mondhygiënist. En dan ook eerder vergoed zal worden door de verzekering. De patient zal eieren voor zijn geld kiezen en daar aktie op ondernemen. Ergo: minder werk voor de tandarts. Dat heeft dus helemaal niets met onze opleiding te maken maar met....geld. Het was immers jarenlang geen probleem om de assistente de zogenaamde complexe handelingen te laten uitvoeren?
Naar aanleiding van de nogal vileine aanval van de tandarts op de mondhygiënist het volgende:
De mondhygiënist is een goed hoog opgeleide professional (HBO) die altijd prima met de tandarts heeft kunnen samenwerken. Een mondhygiënist heeft immers een 4 jarige HBO opleiding afgerond en doet verplicht aan bij- en nascholing, neemt deel aan "intercollegiaal overleg"-groepen en behaalt studie punten t.b.v. het kwaliteitsregister (KRM).
De tandarts kan hetzelfde werk van de mondhygiënist ook bij de assistent beleggen: de assistent behoeft geen diploma of certificaat te hebben voor de gedelegeerde werkzaamheden. Ook is het deelnemen aan studiegroepen of het volgen van bij- en nascholing niet verplicht.
Toch zetten tal van tandartsen deze onopgeleide hulpkrachten in. Als de tandarts zegt dat de assistent kan boren, dan mag dat. Als de tandarts zegt dat de assistent de beugel kan plaatsen, dan mag dat. Daar hoeft de desbetreffende assistent niet voor opgeleid te zijn. Daar hoeft zelfs geen assistenten diploma gehaald voor te worden. "Bekwaam maakt bevoegd".
In de afgelopen jaren is er een verschuiving van werk van de tandarts naar de assistenten. Waar de tandarts vroeger zelf aan de stoel zat, behandelen veel tandartsen twee of meer patiënten tegelijk. Grote delen van de behandeling worden uitgevoerd door assistenten, onder toezicht van de tandarts.
Bij de mondhygiënist is er wél een één op één relatie en behandelt de mondhygiënist de patiënten zelf. Door meer patiënten gelijktijdig te behandelen kan de tandarts meer omzet en winst draaien. Het inhuren van een 'dure' mondhygiënist, verwijzen naar een vrijgevestigde mondhygiënepraktijk of het inhuren van goedkopere onopgeleide assistenten is dan van grote invloed op de winst. En de tandarts heeft hierdoor minder tijd voor de patiënt.
De laatste 10 jaar wordt er al geboord door de mondhygiënist, er wordt verdoofd door de mondhygiënist en er worden röntgenfoto's gemaakt en geïnterpreteerd door de mondhygiënist. De mondhygiënist is hier voor opgeleid en daar is nooit een probleem over geweest, waarom nu wel?
De vrijgevestigde mondhygiënist moet bij elke patiënt toestemming vragen voor het geven van een verdoving aan de tandarts. De tandarts bepaalt dus of de patiënt een verdoving krijgt, en niet de patiënt zelf.
Officieel moet de tandarts van de patiënt zichzelf ervan overtuigen dat de desbetreffende mondhygiënist in staat is om veilig te verdoven. In de praktijk gebeurt dat nauwelijks.
Daarnaast mag de vrijgevestigde mondhygiënist zelf geen röntgenapparatuur bezitten en is zo afhankelijk van de welwillendheid van de tandarts om eventuele aanwezige röntgenfoto's te delen. Dit is lastig, veel heen en weer bellen en dan nog niets. Met als gevolg dat complexe behandelingen te vaak plaatsvinden zonder de broodnodige informatie die een röntgenfoto verschaft. In uitzonderlijke gevallen wordt er behandeld waar het geen zin meer heeft. Puur door gebrek aan informatie.
Dat er nu gesteigerd wordt door de tandarts heeft alles te maken met geld en de angst voor overheidsbemoeienis.
Men gaat er nu vanuit dat het repareren van een gaatje goedkoper zal zijn bij de mondhygiënist. En dan ook eerder vergoed zal worden door de verzekering. De patient zal eieren voor zijn geld kiezen en daar aktie op ondernemen. Ergo: minder werk voor de tandarts. Dat heeft dus helemaal niets met onze opleiding te maken maar met....geld. Het was immers jarenlang geen probleem om de assistente de zogenaamde complexe handelingen te laten uitvoeren?