Toen ik 25 jaar geleden begon als mondhygiënist was alles vrij makkelijk en overzichtelijk. Om te beginnen was er een groot tekort. Dacht ik eerst nog dat ik zelf zo bijzonder was dat ik overal kon werken, later daagde het mij dat mijn diploma bepaalde waar ik kon werken en niet mijn stralende persoonlijkheid.

De tandarts nam je in dienst, of verwees naar je vrije vestiging, en je ging aan de slag. Vaak met de summiere aanwijzing "tandsteen" en verder niets. Helder en overzichtelijk dus, met een prima samenwerking. Geen kinnesinne maar respect voor elkaars werk. Ik kreeg en krijg nog steeds mijn praktijk 5 dagen in de week vol. Ik mag dus echt niet klagen en dat doe ik ook niet. Ik vertrek nog steeds jubelend naar mijn eigen toko.

En toch....al sinds een paar jaar wordt "de week van de mondhygiënist" georganiseerd waarmee ons vak gepromoot moet worden door middel van bijvoorbeeld bij de Spar(?) supermarkt iets uitdelen; dan klopt er voor mijn gevoel iets niet. Dan bekruipt mij een gevoel van onbehagen.

Ik plaatste een licht bijtend commentaar op Facebook, en met mij 3 collega's die nu mijn vriendinnen zijn. We werden uitgenodigd om onze ideeën toe te lichten, besloten eerst maar eens samen te gaan praten en volia: zo is de Stichting Goed Gebekt geboren.

Wat mij het meest schokte was de uitslag van onze enquête: 98 van de 100 mensen was op dat moment niet bekend met ons vak of de naam mondhygiënist. En wisten ook niet dat er geen verwijzing nodig is. Hoe bestaat het?! De mondhygiënist 50 jaar en dit weet het publiek niet?
Verder onderzoek bleek nodig en zo werden wij erin gezogen als het ware: de assistent, de taakherschikking, de dpsi, noem maar op. En het kwam voor mij steeds weer uit op hetzelfde punt: wat weet de patiënt?

Nou, helemaal niets dus. Laten we eerlijk zijn, er is mij ook nog nooit een diploma gevraagd. Dus waarom zou dat elders wel zo zijn? De tandarts zegt dat het moet dus de patiënt gaat over het algemeen. Die gaat niet vragen "wie is dat dan en wat is haar opleiding?". Kortom gouden tijden voor de tandarts met een assistent in dienst die tandsteen verwijderd. Het levert best wel wat op en gezien de kosten van de gemiddelde praktijk die de pan uit rijzen is een keuze snel gemaakt. Kan je ze ook weer niet kwalijk nemen. Nee, we mogen het onszelf kwalijk nemen, dat we ernaar hebben zitten kijken en het lieten gebeuren. En nog! Dat de publiciteit niet is opgezocht, dat de assistent gedoogd werd.

Nu gaat het nog een graadje erger worden: de taakherschikking komt eraan. waarschijnlijk. Maar al komt-ie niet, de assistent gaat nog breder ingezet worden. Voornamelijk ten koste van de vrijgevestigde mondhygiënist want MOED is wel goed. Geeft ook te denken toch?
Wat mij nu werkelijk pissig maakt is het volgende: op social media is vaak geroepen dat de mondhygiënist niet voldoende is opgeleid om te gaan boren etc. Even hard is er geroepen dat dat onzin is. Maar zolang je de moed hebt om een assistent, al dan niet met vooropleiding, een cursus laat volgen om te boren.... dan ben je zo'n enorme hypocriet!! Daar hoor je verdorie niemand over en dat is in mijn ogen veel en veel relevanter.
Afijn, de patiënt. Deze moet weten hoe of wat. het liefst zou ik een enorme advertentie in de Telegraaf zetten maar daar hebben wij het budget niet voor. Wij niet...

Maar de posters, en nu de kaarten, zijn super inzetbaar. Low budget maar als we allemaal iets ophangen dat worden we zichtbaar! Daar doen we het voor. En we willen dat jullie meedoen.

Nu kan het zomaar zijn dat jullie onze ideeën stom vinden, of veel werk of wel grappig maar niet serieus te nemen. Laat ons dat dan ook weten? We kunnen wel een stootje hebben, delen ze zelf ook regelmatig uit toch? Deel je mening met ons, schroom niet en laten we allemaal de patiënt voorlichten!